Waarom ik mee doe? Het begon ooit met een discussie met manlief boven de aardappeltjes: "We kunnen toch gaan toneelspelen? Dan spelen we christelijke stukken,... amusement met een boodschap!" Een prachtig idee. Natuurlijk was ik hier voor in! Vroeger vond ik het immers ook super om me in allerlei typetjes in te leven. En nu ook nog met een boodschap!
Het enthousiasme bleef, tot ik mijn rol in de eerste productie 'De Trouwtest' hoorde: een dame van lichte zeden… Nou daar heb ik wel even over moeten nadenken. Oma op toneel in rokjes die ik mijn leven lang nooit zou hebben aangetrokken, zó kort. De gêne overwonnen bleek het een mooie rol te zijn waar ik me behoorlijk in kon uitleven (ze had echt wel een goed hart, die Celeste).
In de productie over het bijbelboek Ruth speelde ik Naomi. Wat een ander personage! Wat kon ze verdrietig zijn, beschermend, maar ook overheersend of uitbundig blij. Wat een sterke vrouw! Prachtig.
En nu…, nu speel ik Eva. De vrouw van, je kent hem wel, Adam. We zijn het niet altijd eens, of misschien ook wel, maar beseffen we dat niet omdat we niet altijd dezelfde taal spreken. Of is het verstaan meer het probleem? Tja, mannen komen nu eenmaal niet van Venus….
